Ik heb dus een mening over mosselen. Ik vind ze vegan. Ze hebben geen centraal breinorgaan. Geen seks. Geen emotie en het instinct is beperkt tot open en dicht, open en dicht. Zelfs linguïstisch wordt mijn standpunt onderstreept: zeevruchten. Wat maak een mossel anders dan een peer?
Vaak als ik mosselen at, at ik ze zoals we dat hebben geleerd van onze ouders: je kreeg het maar één keer per jaar, dus beter beuk je een kilo weg en at je daarna ook nog de pan van je broertje leeg die het eigenlijk niet zo lekker vond. Daarna hoefde je een jaar niet meer. Beter wel, want ze geven zo’n rommel.
Zonde, nu mosselen volgens mijn mening vegan zijn (nog één: je kunt een mossel niet lief vinden, of aandoenlijk. Ook niet zielig, ook niet in gevangenschap. En nogmaals, zeeVRUCHT). En het is dus duurzaam: minder dan 1 kilo CO2 uitstoot per kilo (rundvlees: 20 kilo CO2, cashewnoten: 3,6 kilo CO2). Maar dan dus niet als je in één keer een kilo eet. Dat is ook echt je reinste overconsumptie, want dan eet je dus in een klap ongeveer 200 gram aan eiwit, ongeveer 3 á 4 de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid.
Ik probeer jullie inderdaad te brainwashen over mosselen. Laatste stap in dit proces is mijn mosselrecept van gisteren (en van vandaag en dan nog gaat de rest naar een soepje in de vriezer, want je kunt ze vanwege onze calvinistische mosselbeukcultuur alleen per kilo kopen) waarin ik niet zoveel mosselen nodig heb, omdat de stoof ook smaak van de mosselen overneemt. Het is dus meer een ingrediënt in plaats van eenzijdige gang.
Komtie.
Mosselstoof met een aardappeltortilla (2 personen)
Flink wat olijfolie
1 venkel
5 tenen knoflook (fuck it, toch pandemie)
3 sjalotten
2 puntpaprika’s
2 eetlepels tomatenpuree
Balsamicoazijn of wijnazijn (ik vind balsamico lekkerder in stoof en het scheelt maar één zee)
Verse tijm
Oregano (als je het in de la hebt)
Glas rode wijn (wit kan ook)
Gedroogde rode pepertjes naar draagkracht(of verse, maar voor een stoof is gedroogd prima)
Schep suiker (ik neem vaak iets bruins hipsterigs, zoals kokosbloesem)
Zout naar smaak en bloeddruk.
Gepelde tomaten in blik (400 gram)
Saffraan (als je het in de la hebt)
Mosselen (600 gram)
2 eieren
4 Aardappelen gekookt (ik weet het, dat staat daar maar nonchalant in het lijstje, maar dat heeft bijna niemand zomaar in huis, ik heb dat alleen vaak zelf omdat ik geen granen eet maar wel aardappelen, zeker omdat ze koud worden gezien als vezels door je darmen. Al is dat eigenlijk weer niet relevant want deze tortilla eten we wel een beetje warm. Nu, ik hoop dat je gekookte aardappelen in huis hebt en anders: ongeveer 20 minuten, gewoon in de schil, dat gemuts met alleen nieuwe aardappelen in de schil moet maar eens voorbij zijn)
De stoof
Snijdt de knoflook en groente klein. Ik gooi met een stoof graag eerst de groente in de pan en dan pas de knoflook, zodat die niet zo aanbakt. Gebruik lekker veel olijfolie. Voeg tomatenpuree, balsamico, verse tijm, oregano, wijn, pepertjes, suiker en zout toe. Als alles een beetje zacht en gemixt lijkt en de wijn redelijk opgelost, voeg je de bliktomaten toe, een glas water en de saffraan. Heb je de chique, dan drie draadjes, want smaakvol maar takkeduur, heb je de goedkope van de Turkse supermarkt, iets meer, maar niet te enthousiast ondanks de lage prijs, soms heeft ie een beetje bittere nasmaak.
Stoof het minstens een kwartier, ik stoofde het zelf een uur want op zondags houd ik van stoven (of eigenlijk elke dag wel). Als je langer stooft heb je meer water nodig. Ik geef nooit echt watertips, want dat ligt aan de warmtebron en je pan enzo. Als het lijkt op tomatenpuree dan is je stoof veel te droog. Als het lijkt op cup-a-soup-tomaat is het veel te nat. Op een schaal van tomatenpuree (o) en cup-a-soup (10) moet je ongeveer op een 7 zitten, dit als handige leidraad.
De tortilla
Wil je je groente lang stoven, dan kun je nu even een klusje doen in huis, want de tortilla duurt ongeveer tien minuten en je hoeft echt niet de hele tijd met je neus boven een stoof te staan. Haal wat van de groente uit de stoofpan (dus zonder dat je de mosselen al toegevoegd hebt, dat komt hieronder pas) en laat afkoelen. Mix het met de eieren, zout, peper. Snij de gekookte aardappelen. Doe weer flink wat olijfolie in een pannetje waarin je kan stapelen. Als de olie warm is, maak je twee laagjes van de aardappelschijfjes en schenk je het eimengsel erover. Deksel erop. Als het ei van de tortilla volledig is gestold, is hij af. Schep hem voorzichtig eruit. NB Ik heb hem het liefst niet omgedraaid, maar de meningen zijn verdeeld (zeg maar: ik Vs. heel Baskenland). Je kunt hem dus ook omdraaien om de andere kant te bakken, maar ik vind het omdraaien irritant en het resultaat wat droger, dus mocht je hier geen mening over hebben nog, neem dan de mijne maar over en zeg het niet tegen de Spanjaarden.
De tortilla kun je trouwens ook koud eten (fantoomvezels! Hoera!)
Als je stoof naar je zin is of naar je schema dat moet zijn, gooi je de mosselen in de schelp erin. Zo gaat het vocht uit je schelp in je stoof en dat wil je. In het beukmosseltijdperk gooide je dat vocht misschien weg, maar het is juist de lekkerste visbouillon (behalve dat mosselen geen vis zijn, maar fruit), dus leer dat vanaf nu af. Altijd afvangen, ook de klassieke — en in de vriezer bewaren. Mosselen omscheppen door de stoof, deksel op de pan tot ie kookt, nog een keer omscheppen tot ie kookt en nog een keertje indien nodig. In totaal duurt dit nog geen tien minuten.
Als er vrienden komen, presenteer de tortilla op een bedje van rucola met balsamico en olijfolie en strooi er verse tijm over. Anders hoeft dat niet per se.
Het vocht uit de pan bewaar je met de mosselen die over zijn voor een soepje de volgende dag. Dat kan ook prima in de vriezer bewaard worden voor een maandje en er uitgehaald worden als ultrachique voorgerecht, want dat soepje is echt zalig.