Alleen voor niet-diereters zijn alle dieren gelijk. Ik vind het bewonderenswaardig wanneer iemand geen vlees of dieren consumeert, omdat diegene alle dieren eenzelfde kans geeft te kunnen leven. Maar ikzelf ben een barbaar gebleken, aangezien ik toch soms een dier consumeer, terwijl ik intelligent genoeg ben om te begrijpen dat ik daarmee een dier dood.
De eerste stap is te omarmen dat ik een barbaar ben. En daarmee ben ik dus een klootzak, want ik vind dus niet alle dieren gelijk. Ik eet wel pluimvee, maar geen gezelschapsdieren. Nu, dat barbaarschap, dat trek ik dus door naar de dieren die ik wel eet.
Het eerste principe – niet alle dieren zijn gelijk – is dan ook het meest controversiële, want het zegt dat je beter een kip kan eten dan een koe en beter een Oosterscheldekreeft dan een kabeljauw. Best wel lullig voor die kip. Maar het is wel echt zo. De kip is veel sneller groot en de kip kakt niet zoveel als een koe. Ze boert ook geen methaangas uit.
En ja, ook lullig voor die kreeft, maar die plant zich nu eenmaal razendsnel voort, vlakbij in Zeeland. De kabeljauw daarentegen heeft ongeveer net zo’n grote CO2-voetafdruk als varkensvlees, enorm veel bijvangst en sterft bijna uit door overbevissing.
Als ik eens kies voor het eten van een dier als hoofdbestandeel in mijn maaltijd – ik weet dat ik als condimentariër zeg dat ik dieren geen hoofdbestanddeel wil laten zijn, maar ook ik heb mijn flaws – dan kies ik voor minder CO2. Favorieten zijn wilde gans, hert, eend, soms kip, rauwe makreel, haring, sardines, ansjovis, garnalen, mosselen, kreeft of oesters (ik ben ook lekker snel tevreden he).
Ik eet niet (pff, oké, zelden dan) een stuk rund, varken, tonijn, kabeljauw of zalm. Soms gebruik ik er wel wat van in mijn gerechten, maar dat is dus alleen als smaakmaker en niet als structuurgever. En ik heb bijna nooit kaas op brood (kaas heeft eenzelfde CO2-voetafdruk als kip), maar eet wel weer graag eieren (en boter, want nu ja, boter heeft in mijn wereld een megalomane verzadigingsgraad).
Goed. De eerste stap is te omarmen dat je nu eenmaal een barbaar bent en vervolgens jezelf om te toveren tot een rationele barbaar, eentje waarvoor niet alle dieren gelijk zijn. De ene kun je beter eten dan de ander.