Knolselderij. Die golden boy van de natuurvoeding, die je vrolijk aan staat te grijnzen met zijn 5 gram vezels per 100 gram. Ondanks dat ik dit wist, negeerde ik hem de eerste maanden van mijn vezeldieet stelselmatig. Er zijn grenzen en ik trok de grens bij een knol die pokdalig is en muf smaakt. Ik lust alleen de puree wanneer er zo schandalig veel boter en room doorheen is gemixt. Ja dan gaat het wel. Maar dan is zelfs de knolselderij een dikmaker, dus dan at ik hem nog niet.
Tot ik ontdekte dat je er shoarma van kan maken. En toen bleek het een beetje te zijn zoals met yoga. De weerstand ertegen, blijkt juist de liefde ervoor te zijn. Toen ik dit recept ontdekte, at ik het drie keer per week. Vrij ordinair inderdaad, drie keer per week shoarma eten, maar ik wist niet zo goed wat ik met de rest moet doen. Inmiddels heb ik een ander recept met knolselderij erbij, risotto. Dat is wel meer gedoe. Moet je zin in hebben. Je kunt ook gewoon drie keer per week dit eten, want als je een volkoren pita (wel die nemen) met knolshoarma van ⅓ knol eet, dan zit met gemak 15 gram vezels.
Ik gebruik voor het dun snijden een mandoline. Dat is een soort kaasschaaf op een plank. Het is een favoriet item in mijn keuken, maar je moet een noodzaak hebben dit ding aan te schaffen. De noodzaak is misschien dit recept.
Dit recept is genoeg voor 1 persoon en een beetje extra (voor nood, of anders lunch de volgende dag). De salade erbij is optioneel. Maar goed, dat is sowieso natuurlijk het hele leven en alles in de recepten. Je kunt er ook gewoon shoarmakruiden eroverheen jassen en het eten met voorgeproduceerde knolfooksaus. Net zo gezond. Het gaat erom dat je die truttige knolselderij opneemt in je groentelijst.
Dit recept is net zo lekker, misschien wel lekkerder met peterseliewortel. Ook is het gemakkelijker want je hoeft die niet te schillen en hij snijdt heel eenvoudig in plakjes, zeker met een mandoline. Alleen dat ding is echt onvindbaar. Dus dat is meer wanneer je eens een peterseliewortel ziet liggen. Recepten met peterseliewortel maken heeft buiten de linksdraaiende moestuinderscommunity (waar ik mij graag tussen bevindt, maar dat terzijde) echt geen zin.
Ik heb hem ook wel eens gemaakt met pastinaak. Niet zo lekker als knolselderij of peterseliewortel, maar wel gemakkelijker te vinden en dun te snijden.
Shoarma:
250 (of een halve) knolselderij
2 el appelazijn
1 el sojasaus
evt 1/2 el maple sirup of bruine suiker
1 el olie
Salade:
⅓ rode ui
koriander als je ervan houdt (ik heel erg)
augurk als je ervan houdt (ik heel erg)
1/2 tomaat
evt: 1 groene peper (ik gebruik de Turkse op zuur)
Saus
Teen knoflook
1 eetlepel mayonaise
3 eetlepels yoghurt
Shiracha
Zoveel volkoren pitabroodjes als je gaat eten (ik meestal 2, maar soms eet ik het met aardappelen uit de oven)
Schil de knolselderij met een dunschiller, de dikke stukken met het grote mes. Geen zorgen, de schil is eetbaar. Maak van de halve knolselderij plakken van ongeveer 2 millimeter of dunner met de mandoline. Als je tijd hebt (ik vaak niet), marineer een kwartiertje de knol in de azijn, sojasaus, maple en olie.
Bak de knolselderij 10 minuten in de airfryer of uitgelegd over een baketray in de oven, 15 minuten in de oven, 200 graden. Tussendoor even checken en beetje husselen.
Ondertussen snijd je alle ingrediënten voor de salade klein en mix je het door elkaar. Maak de saus met een eetlepel mayonaise (ja, je eet al knolselderij, daar moet je iets tegenover zetten) en 3 eetlepels yoghurt met zoveel knoflookteen je wilt. Ik maak hem vaak wat dunner met een beetje water.
Bak de laatste 5 minuten je volkoren pitabroodjes mee in de airfryer (ik leg ze er altijd staan in aan de zijkant) of oven. De knol is klaar als het lichbruin is met een donkerbruin stukje zo af en toe, dan is ie perfect.
Vul je broodje met de salade, saus en de knol. (duh).
NB
Overigens komt dit idee voor dit ordinaire recept van, je raadt het nooit…. Noma, dat sterrenrestaurant in Noorwegen waarvan het laatste dat ik had vernomen was, dat het keukenpersoneel uit de school was geklapt dat het best wel intens was om de hele dag beukennootjes te pellen en ander repetitief keukenwerk te doen, dagen achtereen (Dagen. Dagen.).
Goed, bij Norma werd de knol dun geschaafd en urenlang gekookt in een jus en daarna werden de plakjes een voor een op een spies gestoken en urenlang geroosterd, waarna het heel dun werd afgesneden tot shoarma. Dat leek me naast lekker ook wat intensief en ik bezit niet over een leger onderbetaalde stagiaires die graag mijn naam op hun CV zetten. Maar op een heldere dag kwam de omslag: misschien is het niet nodig om de knol plakje voor plakje te marineren en op een kebabstok te rijgen als mensen geen 300 euro betalen (ex. wijnarrangement).
En voila. Je kunt blijkbaar ook de knol gewoon dun snijden en in de oven gooien met wat marinade. Het wordt niet zo bijzonder als het bij Noma was, maar het kost je 10 minuten om te maken en je krijgt een veel groter bord voor 1 euro.