Had ik maar gewoon proteïne gepromoot, of radicaal suikerloos. Transvetfobisch, voor mijn part. Anyway. Dit hoofdstuk is onvermijdelijk: maar het kan zijn dat als je kiest voor het eten van veel bonen, je last krijg van winderigheid.
Allereerst: dit gaat voorbij. Na 5 weken is het eigenlijk wel weg. En nog een paar weken later is de winderigheid juist minder dan toen je nog niet genoeg vezels at (logisch want hoe zou anders Mexico zo een groot volk zijn geworden als ze de hele dag zaten te ruften).
Ten tweede: het is een goed teken, want het betekent dat de lastig verteerbare mannetjes hun werk doen en fermenteren in je darmen.
Ten derde: je kunt je darmen helpen. Allereerst door goed veel water te drinken, maar daar red je het niet mee. Als je extra melkzuurbacterien, of ‘probiotica’, gaat eten, dan heb je er echt weinig last meer van. En daarbij zijn je darmen waarschijnlijk in awe dat je ze nu aan twee kanten zo goed helpt, met vezels én probitioca, dat ze vanaf nu alleen nog maar vrolijke signalen sturen naar je hersenen, zoals concentratie! Productie! Emotionele kalmte! Maar laten we beginnen met dat je darmen vooral geen gas meer naar je anus stuurt, voor je jezelf op het verlichte pad gaat begeven met je bak kimchi.
Probiotica kun je gewoon kopen in een potje, bijvoorbeeld van Orthicura. Easy does it. Ik doe het ook best wel vaak, zeker als ik even niet zoveel zin heb in gefermenteerd eten.
In de yoghurt zit ook probiotica. Let wel op dat het alleen echt werkt met levende yoghurtculturen. Dat is bijna nooit zo in de gewone supermarkt, maar soms staat er wel wat in het eco-hippie-hoekje.
Kimchi zit ook vol probiotica. Dat is gepekelde Chinese kool met pittige pepers en groente. Je kunt het soms vinden in de supermarkt (behalve in de randgemeenten) en in de Aziatische supermarkt. Je kunt het ook zelf maken, maar ik vind dat wel alleen te doen met een pot met waterslot.
Zuurkool heeft ook veel probioit. Wat ik wel vreemd vind, is dat je zuurkool volgens de verpakking 20 minuten moet verwarmen. Misschien zodat je zeker weet dat alle probiotische darmen, jasses, dood zijn gekookt. Ik heb er lang over gedaan om een recept te vinden met supermarktzuurkool dat te hakken is. Het is, suprise, suprise, een zuurkoolpannenkoek geworden.
Kefir is een Turkse yoghurtdrank met probiotica (check wel even of de culturen nog leven). Je moet ervan houden, want het is zuurzout. Ik houd ervan, en anders doe je er een tikje limonadesiroop doorheen als ie iets te authentiek smaakt. Elke dag een glas kefir zou je dus ook heel goed kunnen helpen. Je kunt het ook zelf maken. Daar zijn boeken over.
Verder kun je nog gemakkelijk en vaak te consumeren probiotica vinden in kombucha, maar dat moeten dan wel nog levend zijn die door Superhealthy People Safer Space Environmental No Harm test zijn gekomen en die kost wel erg veel geld in de supermarkt, als je hem al kunt vinden. Dus je kunt zelf kombucha gaan draaien, net als ik, maar dat moet je wel alleen doen als je huisgemaakte kombucha ook lekker vindt. Indien je al deze vragen met ja beantwoordt, ga dan je in de macrobiotische krochten van je sociale kring op zoek naar iemand met een scoby – dat is de starter, een slijmerige witte lap – en begin met het maken van kombucha. Mijn moeder vraagt elke keer als ze bij mij thuiskomt ‘Kan dit weg?’ Inmiddels moet ze er maar om lachen. Nou goed, wie het laatst lacht, lacht het best, want ik laat bijna nooit scheten. Haha.