Zondag 25 augustus
Eerste stapjes he, dat is dus een ding als je ouders niet samen zijn. Want je zet het dan of bij de een, of bij de ander. De week ervoor zijn we op vakantie geweest en je denderde achter de loopkar over het campingveld en deed je eerste pogingen. Ergens zat er een stemmetje in mijn hoofd, toch lullig als ik dat als eerste zie. Na de vakantie breng ik je bij je vader. Bij de voordeur vertelde ik hem dat je inmiddels zelfstandig opstaat, een pasje probeert te zetten al. Je kruipt ondertussen vanuit de deuropening de gang op richting de liftschacht. En dan sta je op, begin je te lachen en loop je naar ons toe.
Maandag 26 augustus
Deze ochtend ben ik een beetje gespannen, mijn moeder komt zo langs en ik weet niet zo goed, maar mijn huis is niet helemaal netjes en ik voel me wat vreemd. We gaan naar buiten om Iggy uit te laten en jij zit in de rugzak die ik van Frans en Yvet heb gekregen. Dat is vooral bedoeld voor grote hikes, maar jij vindt dat ding zo fantastisch dat ik hem ook aantrek bij een blokje om. Als ik rondloop, voel ik opeens jouw hand op mijn schouder. Mijn spanning vloeit weg. Waarom zou ik een superstrak huis moeten hebben als ik zo een dochter aan het opvoeden ben. De dag met oma wordt heel leuk en relaxed. En we ruimen samen de laatste rommel uit mijn huis weg.
Je ziet in de middag dat de deur openstaat. Je kruipt naar buiten, door het tuintje, gaat het trapje af naar de stoep. Ik volg je al die tijd, benieuwd wat je nu weer gaat doen en er komt toch geen auto aan op de rustige week. Je gaat de stoep af en kruipt schaterlachend over de weg.
In de avond eten we gnocchi en normaal eet je niet zoveel, maar deze avond eet je als een bootwerker. Je eet zelfs de boerenkoolpesto erbij. Ik leg enthousiast nog wat gnocchi op je plankje (een bordje krijg je nooit, want je pleurt het standaard op de grond) en draai me even om. Als ik terugdraai, is alle gnocchi weg. Ik leg er ietwat verbaast nog eentje bij. Je pakt hem op en propt hem resoluut in de nespressomachine naast je, die ik vandaag tevoorschijn moest toveren want oma vindt die koffie lekkerder. Als ik het opvangbakje voor de cupjes bekijk, zie ik er vijf gnocchi’s in. Tijd voor je yoghurt.
Dinsdag 27 augustus
’s Ochtends zet ik je op het potje. Je plast daarop terwijl ik ook plas. Soms zit je op het potje en steek je je hand uit naar mij. Dan plassen we tegelijk terwijl onze handen elkaar raken. Als je hebt geplast, kruip je van het potje de gang op richting de keukendeur. Ik hobbel achter je aan en doe alsof ik je ga pakken. De eerste keer dat je dat leuk vond, was bij Karin en Carmen, waar ik je ging verschonen op het bed en je tijdens het verschonen je besloot weg te kruipen, luidkeels lachend over het superfris opgemaakte gastenbed met je poepbillen. Je kruipt de gang in richting de keukendeur. En dat is de eerste keer dat je doorhebt dat je een rondje kunt maken in ons huis. Je kijkt verwondert om je heen en begint te stralen. Ik was eigenlijk een beetje klaar met ons huis midden in de stad, maar nu, deze ochtend, helemaal niet.
Donderdag 29 augustus
We zitten allebei op de WC en je kijkt heel aandachtig naar me. Ik kijk aandachtig terug. Als je opstaat van het potje, blijkt dat we allebei hebben gepoept. Het is een prachtig moeder-dochtermoment.